பாகிஸ்தான் மற்றும் வங்கதேசத்தில் உள்ள இந்து சிறுபான்மையினருக்கு எதிராக பல ஆண்டுகளாக நடைபெற்று வரும் ஒடுக்குமுறை மற்றும் துன்புறுத்தலுக்கு முற்றுப்புள்ளி வைக்கும் வகையில், தேர்தல் அறிக்கையில் உறுதியளித்தபடி, மத்திய அரசு குடியுரிமை (திருத்த) சட்டத்தை மார்ச் 11 அன்று அறிவித்துள்ளது.
உண்மையில், சிஏஏ-வின் உண்மையான பயனாளர்கள் பெரும்பாலும் தலித்துகள், அவர்கள் இரு நாடுகளின் இந்து மக்களில் பெரும்பான்மையினர். பிரிவினைக்குப் பின்னர் இஸ்லாமிய ஆட்சிகளின் கீழ், சிவில் உரிமைகள் மறுக்கப்பட்டு, பெரும்பான்மை இஸ்லாமிய மக்கள் மீது பாகுபாடு காட்டப்படும் தலித் இந்துக்களை விடுவிக்க இந்தச் சட்டம் வழி வகுக்கிறது. பிரிவினையின் போது, கிழக்கு மற்றும் மேற்கு பாகிஸ்தானின் இந்துக்கள் இந்தியாவில் தஞ்சம் புகுந்தனர். உள்ளூர் முஸ்லீம் மக்கள் மனிதக் கழிவுகளை அகற்றுதல் போன்ற சாதாரண வேலைகளைச் செய்வதற்காக அவர்களை பாகிஸ்தானுக்குத் திருப்பி அனுப்பினர். அதே நேரத்தில், வெறிபிடித்த முஸ்லிம் மக்கள், குறிப்பிடத்தக்க நில உடமைகளைக் கொண்ட உயர் சாதி இந்துக்கள் நாட்டை விட்டு வெளியேறுவதை உறுதி செய்தனர். இப்போதும் கூட பாகிஸ்தான், வங்கதேசம் போன்ற நாடுகளில் தலித்துகள் கூலி வேலை செய்ய வேண்டிய கட்டாயத்தில் உள்ளனர்.
பாகிஸ்தானின் மொத்த இந்து மக்கள் தொகையில் 80-85 சதவீதம் பேர் தலித்துகள். பாகிஸ்தானில் பில், மேக்வால், ஓத், கோலி என 42 வெவ்வேறு தலித் சாதியினர் உள்ளனர். பெரும்பாலான பாக்கித்தானிய தலித்துகள் சிந்துவில் வாழ்கின்றனர், தெற்கு பஞ்சாப் மற்றும் பலுசிஸ்தான் முழுவதும் சிறிய எண்ணிக்கையில் உள்ளனர். பாகிஸ்தானில் தலித் இந்துக்கள் மிகவும் வறுமையில் வாழ்கின்றனர். அவர்களில் 70 விழுக்காட்டினர் இன்னும் படிக்காதவர்களாகவே உள்ளனர். வங்கதேசத்தில் இந்துக்களின் மக்கள் தொகை சுமார் 14 மில்லியனாக கணக்கிடப்படுகிறது, இது மொத்த மக்கள் தொகையில் சுமார் 8.5% ஆகும். மொத்தமுள்ள 14 மில்லியன் இந்துக்களில் 6-7 மில்லியனுக்கும் அதிகமானவர்கள் தலித்துகள்.
பாகிஸ்தானிலிருந்து வரும் தகவல்களின்படி, உயர் சாதி இந்துக்களுக்கு மாறாக, தலித்துகள் பாகுபாடு, கடத்தல், கற்பழிப்பு, தெய்வ நிந்தனை மற்றும் வறுமையால் மிகவும் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர். ஒருவேளை, தெற்காசியாவில் மிகவும் துன்புறுத்தப்பட்ட மத சிறுபான்மையினராக இருக்கலாம்.
இதற்கிடையில், ஜமாத்-இ-இஸ்லாமியால் முன்னெடுக்கப்பட்ட ஒரு ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட மற்றும் நிறுவனமயமாக்கப்பட்ட மத துன்புறுத்தல் பங்களாதேஷில் சிறுபான்மையினரை மோசமான நிலைமையில் வைத்துள்ளது. பங்களாதேஷ் விடுதலைப் போருக்குப் பின்னர் பங்களாதேஷ் ஜமாத்-இ-இஸ்லாமியால் தூண்டப்பட்ட இந்துக்களுக்கு எதிரான வன்முறை தொடர்ந்து அதிகரித்து வருகிறது.
வங்கதேசத்தில் இருந்து அகதிகளாக வரும் இந்துக்களில் பெரும்பாலானோர் தலித்துகள் என்று தகவல்கள் தெரிவிக்கின்றன. 1979ல் மேற்கு வங்கத்தில் CPM அரசாங்கத்தின் அனுசரணையுடன் நடைபெற்ற மரிச்ஜாபி படுகொலையில் பலியானவர்களில் கிட்டத்தட்ட அனைவரும் தலித்துகள் ஆவர். அரசு நடத்தும் வன்முறை, போலீஸ் துப்பாக்கி சூடு, பட்டினி, நோய் போன்றவற்றால் சுமார் 15000க்கும் மேற்பட்ட தலித் அகதிகள் கொடூரமாக கொல்லப்பட்டதாக கணக்கிடப்பட்டுள்ளது.
டாக்டர் பாபா சாஹேப் அம்பேத்கர் ஏன் அனைத்து தலித்துகளையும் இந்தியாவுக்குத் திரும்ப விரும்பினார்?
பாகிஸ்தானில் இந்து சிறுபான்மையினரின் இன்றைய நிலைமை, உண்மையில், பிரிவினையின் போது செய்யப்பட்ட தவறுகளின் நேரடி விளைவும், இயற்கையான பரிணாமமும் ஆகும். அந்த வரலாற்றுத் தவறுகளுக்கு நிரந்தரத் தீர்வொன்றை வழங்கவே சிஏஏ முயற்சிக்கிறது. நமது அரசியலமைப்பின் தலைமை சிற்பி டாக்டர் பி. ஆர். அம்பேத்கர் ஒரு இஸ்லாமிய குடியரசில் இந்து சிறுபான்மையினரின் தற்போதைய இக்கட்டான நிலையை முன்கூட்டியே அறிந்திருந்தார்.
டாக்டர் அம்பேத்கார் பாகிஸ்தானில் சிக்கியுள்ள தலித்துகள் அனைவரும் தங்களுக்கு கிடைக்கக்கூடிய வழிகளில் இந்தியாவிற்கு வர வேண்டும் என்று விரும்பினார், முஸ்லிம்கள் அல்லது முஸ்லீம் லீக் மீது தங்கள் நம்பிக்கையை வைப்பது பட்டியல் சாதியினருக்கு மரணத்தை விளைவிக்கும் என்று மீண்டும் வலியுறுத்தினார்..
பாகிஸ்தானிலும், ஹைதராபாதிலும் தலித்துகள் உயர் சாதி இந்துக்களை வெறுத்து, தவறான பார்வை என்று கூறி, முஸ்லிம்களுடன் பக்கபலமாக இருப்பதற்கு எதிராக அவர் பலமுறை எச்சரித்திருந்தார்! பாகிஸ்தானுக்குள் சிறைபிடிக்கப்படும் பட்டியல் சாதியினர் தங்களுக்கு கிடைக்கக்கூடிய வழிகளில் இந்தியாவுக்கு வர வேண்டும். இரண்டாவது நான் சொல்லவிரும்புவது என்னவென்றால், பாகிஸ்தானிலோ அல்லது ஹைதராபாத்திலோ தாழ்த்தப்பட்டவர்கள் முஸ்லிம்கள் அல்லது முஸ்லிம் லீக் மீது நம்பிக்கை வைப்பது அவர்களுக்கு சாவுமணி அடிக்கும்.
இந்துக்களை வெறுத்து ஒதுக்குகிறார்கள் என்ற ஒரே காரணத்திற்காக முஸ்லிம்களை நண்பர்களாகப் பார்ப்பது தாழ்த்தப்பட்டவர்களுக்கு வாடிக்கையாகி விட்டது. இது தவறான பார்வை என்று டாக்டர் அம்பேத்கர் கூறினார். (தி ஃப்ரீ பிரஸ் ஜர்னல், நவம்பர் 28, 1947. டாக்டர் அம்பேத்கரை மேற்கோள் காட்டினார்: லைஃப் அண்ட் மிஷன், தனஞ்சய் கேர், பக்கம் 399) நேருவையும் காங்கிரசையும் அவர்களின் முஸ்லிம் துவேஷக் கொள்கைக்காக அம்பேத்கர் விமர்சிக்கவில்லை. ஜுல்லண்டரில் ஒரு பொதுப் பேச்சைக் கொடுக்கிறார், அக்டோபர் 1951 – ல், இது குறித்து டாக்டர் அம்பேத்கர் கூறுகையில்,, காங்கிரஸ் கட்சியின் இதயத்தில் தாழ்த்தப்பட்டவர்களுக்கு இடமில்லை, மேலும் நேரு முஸ்லீம் மேனியாவால் பாதிக்கப்பட்டார், அவரது இதயம் தாழ்த்தப்பட்டவர்களுக்கு இரக்கமற்றது (டாக்டர் அம்பேத்கரின் கூற்றுப்படி: லைஃப் அண்ட் மிஷன், தனஞ்சய் கேர், பக்கம் 438) இஸ்லாமிய குடியரசில் முஸ்லிம் அல்லாத ஒருவர் வாழ்வது சாத்தியமற்றது என்று டாக்டர் அம்பேத்கர் நம்பினார்.
இஸ்லாம் என்பது ஒரு நெருக்கமான கூட்டுத்தாபனம், அது முஸ்லிம்களுக்கும் முஸ்லிம் அல்லாதவர்களுக்கும் இடையே ஏற்படுத்தும் வேறுபாடு மிகவும் உண்மையான, மிகவும் நேர்மறையான மற்றும் மிகவும் அந்நியமான வேறுபாடு ஆகும். இஸ்லாமின் சகோதரத்துவம் மனிதனின் உலகளாவிய சகோதரத்துவம் அல்ல. இது முஸ்லிம்களின் சகோதரத்துவம். சகோதரத்துவம் இருக்கிறது, ஆனால் அதன் பயன் அந்த கழகத்திற்குள் இருப்பவர்களுக்கு மட்டுமே உள்ளது. கார்ப்பரேஷனுக்கு வெளியே இருப்பவர்களுக்கு, அவமதிப்பு மற்றும் பகையைத் தவிர வேறு எதுவும் இல்லை என்று பாபாசாகேப் அம்பேத்கர் தனது பிரமாண்டமான புத்தகத்தில், பாகிஸ்தான் அல்லது இந்திய பிரிவினை என்று எழுதினார்.
முஸ்லிம் சட்ட விதிகளின்படி, உலகம் இரண்டு முகாம்களாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது, அவை தர்-உல்-இஸ்லாம் (இஸ்லாத்தின் உறைவிடம்) மற்றும் தர்-உல்-ஹர்ப் (போர் உறைவிடம்). ஒரு நாடு முஸ்லிம்களால் ஆளப்படும் போது அது தாருல் இஸ்லாம் ஆகும். முஸ்லிம்கள் மட்டுமே வாழும் நாடு தாருல் ஹர்ப். முஸ்லிம்களின் கனான் சட்டம் என்பதால், இந்தியா இந்துக்கள் மற்றும் முசால்மன்களின் பொதுவான தாயகமாக இருக்க முடியாது – ஆனால் அது இந்துக்கள் மற்றும் முசால்மன்கள் சமமாக வாழும் நிலமாக இருக்க முடியாது. மேலும், முஸ்லிம்களால் ஆளப்படும் போதுதான் அது முஸல்மான்களின் நிலமாக இருக்க முடியும். ஒரு முஸ்லிம் அல்லாதவரின் அதிகாரத்திற்கு அந்த நிலம் கட்டுப்பட்ட கணமே அது முஸ்லிம்களின் நிலமாக இல்லாமல் போய்விடுகிறது.
தர்-உல்-இஸ்லாம் என்பதற்குப் பதிலாக அது தர்-உல்-ஹர்ப் ஆக மாறுகிறது என்று அவர் மேலும் கூறினார். மக்கள் தொகை பரிமாற்றத்திற்கான தனது வாதத்தை உறுதிப்படுத்திய அவர், முஸ்லிம்களுக்கு, ஒரு இந்து (மற்றும் எந்த முஸ்லிமல்லாதவர்) ஒரு காஃபிர். காஃபிர் (இஸ்லாத்தில் அவிசுவாசி) மரியாதைக்கு உரியவர் அல்லர். அவர் தாழ்ந்த பிறவி கொண்டவர், அந்தஸ்து இல்லாதவர். எனவேதான் காஃபிர் (முஸ்லிம் அல்லாதவர்) ஆட்சி செய்யும் நாடு என்பது ஒரு முஸ்லிமுக்கு ‘தர் உல் ஹர்ப்’ (அதாவது போர் நடக்கும் நாடு) என்று சொல்லப்படுகிறது. அது முஸ்லிம்களுக்கு எந்த வகையிலும் வெற்றி பெற்று ‘தர் உல் இஸ்லாம்’ (அதாவது முஸ்லிம்கள் மட்டுமே வாழும் நாடு) ஆக மாற்றப்பட வேண்டும். இதை வைத்துப் பார்க்கும்போது, ஒரு இந்து (அல்லது எந்தவொரு முஸ்லிமல்லாத) அரசாங்கத்துக்கும் முஸ்லிம்கள் கீழ்ப்படிய மாட்டார்கள் என்பதை நிரூபிக்க கூடுதல் ஆதாரங்கள் தேவையில்லை வரலாற்றில் நடந்த ஒரு சம்பவம், ஹிந்துக்களின் கூட்டுக் கொலைகளைச் செய்யும் ‘வெறுப்பான முஸ்லிம்களை’ ‘தலைமை முஸ்லிம்கள்’ எப்போதும் ஆதரிப்பார்கள் என்று டாக்டர் அம்பேத்கர் வாதிட்டார், ஏனென்றால் ‘முஸ்லிம்களை வழினடத்தும்’ ‘வெறுப்பான முஸ்லிம்களின்’ செயல்பாடுகள் ‘குர்ஆனின் சட்டத்தால் நியாயம்’ என்பதாக இருந்தன.
பாகிஸ்தானில் மிதவாத முஸ்லிம்கள் என்று சொல்லப்படுபவர்கள் ஆட்சி செய்தாலும் சிறுபான்மையினருக்கு நீதி கிடைக்காது என்பதை அவர் அறிந்திருந்தார். ஒரு விரோதமான தேசத்தில் தலித்துகளின் உயிர்கள் மீது அவர் கொண்டிருந்த அக்கறையே, கிரேக்கத்துக்கும் பல்கேரியாவுக்கும் இடையிலான மக்கள் தொகைப் பரிமாற்றத்தைக் குறிப்பிட்டு, மக்கள் தொகைப் பரிமாற்றத்தைக் கோர டாக்டர் அம்பேத்கரைத் தூண்டியது. விருப்பத்தின் அடிப்படையில் இருந்ததால், இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தான் இடையே ஒரே வழியில் மக்கள் தொகையை மாற்ற வேண்டும் என்று இரு தரப்பு தலைவர்களிடம் அம்பேத்கர் முன்மொழிந்தார். சிஏஏ நிறைவேற்றப்பட்டதன் மூலம், பாபாசாகேப் அம்பேத்கரின் நீண்ட நாள் கனவை தேசிய ஜனநாயக கூட்டணி அரசு நிறைவேற்றியுள்ளது.
மக்களவையில் குடியுரிமை மசோதாவை தாக்கல் செய்த அமித் ஷா, இந்த சட்டம் முஸ்லிம்களுக்கோ அல்லது சிறுபான்மையினருக்கோ எதிரானது அல்ல என்றும், ஒரு முறை கூட குடியுரிமை மசோதாவை தாக்கல் செய்யவில்லை என்றும் கூறினார். முஸ்லிம் என்ற வார்த்தையைப் பற்றிக் குறிப்பிடவே இல்லை! பாகிஸ்தான், வங்கதேசம், ஆப்காநிஸ்தான் ஆகிய நாடுகளில் துன்புறுத்தலுக்கு உள்ளான சிறுபான்மையினருக்கு குடியுரிமை வழங்க இந்த சட்டம் வகை செய்கிறது. இந்தச் சட்டம், அடிமைத்தனத்தில் பிறந்து, வறுமையில் இறக்கும் தலித் இந்துக்களுக்குக் குடியுரிமை வழங்க முற்படும்போது, அவர்கள் தங்கள் நம்பிக்கைக்கு ஊறு விளைவிக்கும் தாய்னாட்டில் அவர்களுக்குப் பாதுகாப்பான, கண்ணியமான வாழ்க்கையை வழங்கும்போது, காங்கிரஸ் ஏன் அதை முழு பலத்துடன் எதிர்க்க வேண்டும்? பிரிவினையால் பாதிக்கப்பட்ட லட்சக்கணக்கான தலித்துகளின் உயிர்களைக் காப்பாற்ற முடியும் என்ற நிலையில் சுயமாக அறிவிக்கப்பட்ட தலித் தலைவர் மாயவதி ஏன் இந்தச் சட்டத்தை எதிர்க்க வேண்டும். நேரு மீது டாக்டர் அம்பேத்கர் குற்றம் சாட்டிய ‘முஸ்லிம்-மேனியா’வின் கைதியாக அந்தக் கட்சி இன்னும் நீடிப்பதால்தானே?
